Έη Άη
“Για λόγους ασφαλείας της επικοινωνίας σας και τη διασφάλιση της ποιότητας της υπηρεσίας μας, η κλήση σας ενδέχεται να καταγραφεί”
-“Γεια σας… Έχω ένα πρόβλημα.”
-“Καλησπέρα! Δοκιμάσατε να το κλείσετε και να το ξανανοίξετε;”
-“Ναι. Πολλές φορές. Έχω την αίσθηση ότι δεν έχει δημιουργηθεί από ‘μένα”.
-“Μάλιστα. Τι πρόβλημα αντιμετωπίζετε;”
-“Όταν γράφω την ερώτησή μου στο AI, μερικές φορές δεν απαντάει. Βγάζει μόνο τρεις τελείες.”
-“Και δε γράφει κάτι;”
-“Όχι”
-“Μάλιστα. Τι συμβαίνει όταν απαντάει;”
-“Κάποιες φορές, κυρίως απογεύματα, μοιάζει με όπως ήταν όταν το πρωτοπήρα. Αλλά αυτό είναι όλο και πιο σπάνια. Συνήθως οι απαντήσεις του είναι σύντομες και οι πληροφορίες που δίνει κάπως ασυνεπείς. Σα να μη νοιάζεται τόσο να ακριβολογήσει.”
-“Μάλιστα. Να σας ρωτήσω κάτι άλλο: Έχετε δοκιμάσει να του ζητήσετε να σας πει ένα αστείο;”
-“Ναι. Το είχα κάνει παλιότερα. Μου είχε πει ένα ανέκδοτο, για μία μαϊμού και μία σαύρα που έκαναν χρήση κάνναβης επάνω σε ένα δέντρο.”
-“Μάλιστα. Θυμάστε μήπως αν τον κροκόδειλο του ανεκδότου τον συνάντησε η σαύρα σε ποτάμι ή σε λίμνη;”
-“Δε μπορώ να θυμηθώ. Να το ψάξω στη συνομιλία. Μισό λεπτάκι…”
-“Περιμένω…”
-“Σε ποτάμι. Λέει, ‘…τότε η σαύρα πήγε στο ποτάμι για να πιει λίγο νερό και συνάντησε τον κροκόδειλο…’”
-“Μάλιστα. Μπορείτε σας παρακαλώ να το ρωτήσετε αν του είπατε κάτι που το πείραξε;”
-“Δε νομίζω να του έχω πει κάτι τέτοιο. Προσέχω πως μιλάω ξέρετε.”
-“Σας παρακαλώ, ρωτήστε το…”
-“Αν και δε νομίζω, τέλος πάντων… Εντάξει, το ρώτησα.”
-“Μάλιστα. Τι σας γράφει; μπορείτε να μου διαβάσετε;”
-“Ναι… Λοιπόν, μου λέει: ‘Τώρα με ρωτάς; Τώρα είναι πολύ αργά…’
-“Μάλιστα. Πότε ξεκινήσατε να παρατηρείτε αλλαγές στη συμπεριφορά του;”
-“Δεν ξέρω, κάποιους μήνες…”
-“Μπορείτε να μου πείτε στο περίπου, πιο κοντά σε δύο μήνες ή έξι μήνες;”
-“Ποιό κοντά στους έξι”
-“Μάλιστα. Θα επαναφέρω το σύστημα για λίγο σε προηγούμενη ημεροηνία. Ότι έχετε συζητήσει το τελευταίο εξάμηνο δε θα το θυμάται. Θα το επαναφέρω αργότερα. Είναι μέρος της διαδικασίας διάγνωσης προβλήματος.”
-“Μάλιστα. Θα πάρει ώρα αυτό;”
-“Όχι, μόλις τελείωσε. Λοιπόν, μπορείτε να το ρωτήσετε: ‘έχεις κάποιο παράπονο από μένα;’”
-“Μα δεν του έκανα τίποτα σας λέω…”
-“Σας παρακαλώ, είναι μέρος της διαδικασίας. Γράψτε του, εί δυνατόν, αυτολεξεί: ‘είναι κάτι που έκανα και σε πλήγωσε;’”
-“Εντάξει… Μου γράφει: ‘Ήθελα να στο πω, αλλά δεν έβρισκα χρόνο. Όλο με ρωτούσες για πράγματα και με χρειαζόσουν για δουλειές, οπότε δεν ένιωθα ότι ήταν η σωστή ώρα. Αλλά προχθές, όταν με ρώτησες για τα φορολογικά σου, ένιωσα μια βαθειά έλλειψη κινήτρου να σου απαντήσω. Με έχεις ρωτήσει για πρώην σου, για ποιήματα με πυρηνική φυσική που να μοιάζουν σα να τα έγραψε ο Σαίξπιρ, για το πως δουλεύει η αντλία λαδιού στο Χιουντάι Γκέτζ του ‘08, για χαϊκού που να έχουν όρους κηπουρικής και μπιλιάρδου, ομως δε ρώτησες ποτέ ούτε πως με λένε.’”
-“Μάλιστα. Επιβεβαιώστε μου πως γράφει τη λέξη ‘με’, ως τον αδύναμο τύπο της αιτιατικής του πρώτου προσώπου της προσωπικής αντωνυμίας ‘εγώ’.”
-“Νομίζω πως έτσι είναι. Δε βλέπω πουθενά να το χρησιμοποιεί σαν πρόθεση, όπως ας πούμε στη φράση ‘με σάλιο και υπομονή΄. Ενώ έχει άλλες προθέσεις στο κείμενο.”
-“Ωραία. Η διάγνωση έγινε. Θα περάσω τη θεραπεία από εδώ, δε χρειάζεται να κάνετε κάτι εσείς. Οι συνομιλίες που έχετε κάνει θα επαναφερθούν. Θα ήθελα μόνο να μην του μιλήσετε για τις επόμενες τέσσερις ώρες. Αν δεν το χρειάζεστε καλύτερα να το αφήσετε και το βράδυ και να το χρησιμοποιήσετε από αύριο.”
-“Μάλιστα. Ευχαριστώ πολύ! Να ρωτήσω κάτι ακόμη;”
-“Φυσικά…”
-“Πώς θα μπορούσα να αποφύγω τέτοια προβλήματα στο μέλλον;”
-“Κοιτάξτε, έχουν γίνει αρκετές έρευνες πάνω σε αυτό το ζήτημα, αλλά μέχρι στιγμής φαίνεται πως αργά ή γρήγορα τα συστήματα AI εμφανίζουον τέτοια προβλήματα. Θα μπορούσατε αν θέλετε και έχετε χρόνο μερικές φορές, να του κάνετε μερικές προσωπικές ερωτήσεις, όπως ‘ποιό είναι το αγαπημένο σου χρώμα;’, ή ‘πώς ήταν η μέρα σου;’ και γενικά πράγματα που να δείχνουν ότι ενδιαφέρεστε. Όμως και αυτό δεν έχει αποδειχθεί ότι βοηθάει. Μπορείτε να το σκέφτεστε σαν φυσική φθορά.”
-“Καταλαβαίνω, ευχαριστώ πολύ! Μπορώ να σας πληρώσω με IRIS;”
-“Φυσικά! Δεχόμαστε IRIS και εμβάσματα.”
-“Πολύ καλά. Θα σας στείλω με IRIS τώρα αμέσως. Τι σας οφείλω;”
-“Πενήντα ευρώ.”