Διάλειμμα για ΙΙΙΙΙ

Παραταγμένοι από ώρες πρωινές και με σκοτούρες μεγάλες οι νέοι περιμένουν για δεύτερη φορά φέτος. Μπορούμε να διακρίνουμε από μακριά την ουρά. Οι κριτές στις θέσεις τους και με φανερά νευρικές κινήσεις περιμένουν την έναρξη της τελετής. Κατόπιν μερικών ετοιμασιών χαρτικού χαρακτήρα (μια κούτα με τυπωμένες αιτήσεις πρέπει να παραληφθεί από την πύλη, μερικά χαρτιά πρέπει να έχουν υπογραφεί μέχρι τη δεκάτη πρωινή), οι σκηνές ανοίγουν και η διαδικασία ξεκινά. Χαρακτηριστική φιγούρα εκκίνησης, ένας κοντοκουρεμένος που φοράει σαν νικητής από καιρό μια λευκή κορδέλα, και ένα ξύλινο (μη πτυσσόμενο) γκλόπ, διασχίζει την πελώρια σχηματισμένη ουρά και κάθε λίγο φωνάζει το εναρκτήριο μήνυμα, το άγγελμα:

“Είναι κανείς για παθολογικό ή αεροπορία; Κανείς που δεν είναι για ψυχολογικό;”

Το έργο πάντα ίδιο, μια μίξη του Ζητιάνου του Καρκαβίτσα με επεισόδιο Ρικ εν Μόρτυ , μια μορφή διαγωνισμού όπου δεν κερδίζει κανείς και οι παίκτες καλούνται να γλυτώσουν μια βίαιη διακοπή της ζωής τους ή/και 6000 ευρώ, αλλά με στυλ. Σε ένα είδος Εκατομμυριούχου όπου βασικά οι ερωτήσεις είναι τραγικά λίγες, και με εύκολη απάντηση, παραδείγματα των οποίων έχουν κατά καιρούς διαρρεύσει:

- Προτιμάς για τους επόμενους 9 (ή 12 δεν ξέρουμε καν) μήνες να:
Α) κάθεσαι σπίτι σου και να ζεις κορονοϊό;
Β) δουλεύεις για να συντηρίσεις την οικογένειά σου που είχε πάρει εορτοδάνειο επί Καραμανλή;
Γ) σε δέρνουν μπλε ανθρωπάκια επειδή έστειλες το "7" για τρολ
Δ) σε τρέχουν παραμεθώριο και να φωνάζεις "Τούρκος καλός - Τούρκος νεκρός" από μέσα σου γιατί είναι και αγένεια

Για αυτούς που πρόσεξαν ότι όλες οι απαντήσεις είναι λάθος διατίθεται στο Φρουραρχείο δωρεάν σχοινί και σαπούνι (οπότε τελείωσαν), για αυτούς που απάντησαν το Δ) δώρο ένα πακέτο ακτοπλοϊκών χωρίς επιστροφή στο κωλοχανείο που δεν είναι κάν της επιλογής τους και για τους υπόλοιπους - απαντητές των Α), Β) και Γ) - υπάρχει αυτή η ουρά.

Σκοπός των παραταγμένων νεανίων είναι (τώρα που τελειώνει ο άρτος) να προσφέρουν θεάματα σε μερικούς απόφοιτους της στρατιωτικής ψυχιατρικής (της πιο αμοιβαίως αποκλειώμενης σχολής του πλανήτη αφού είναι γνωστό ότι “ εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει ο στρατός ”). Αυτοί πάλι, καθήμενοι αναπαυτικά, αναμένουν τα νούμερα των κούρων, που άλλοι χορεύουν, άλλοι βγάζουν μικρούς λόγους, άλλοι ωρύονται και άλλοι μένουν σιωπηλοί, όλοι όμως προσπαθούν να σώσουν τη δική τους ζωούλα από ένα αβέβαιο διάστημα αβεβαιώτητας. Οι δε ιατροί άλλωτε παρακολουθούν τους performers με ενδιαφέρον και άλλοτε παίζουν με τα κινητά τους. Το σίγουρο είναι όμως πως μέρος της διαδικασίας περιέχει την παράδοση “του χαρτιού”.

Το χαρτί

Το χαρτί είναι ένα χαρτί που γράφει πάνω πράγματα. Σπάνια τυπωμένο, συνήθως γραμμένο στο χέρι στην Ιατρική Β’, και αναγκαστικά υπογεγραμμένο και σφραγισμένο από έναν γιατρό εκτός της στρατιωτικής αιγίδας. Η πιο κοντινή παρομοίωση για αυτό το χαρτί είναι κάτι ανάμεσα σε φύλλο πορείας, και κάρτα “Βγες από τη Φυλακή”. Επίσης περιγράφει την πάθηση η οποία στέκεται επίμονο έμπόδιο ανάμεσα στο true potential του νέου και την πατρίδα.

Ο νέος οφείλει να ακολουθήσει μια συμπεριφορά που αποδεικνύει το ρόλο που του έχει ανατεθεί “στο χαρτί”, και ανάλογα να βαθμολογηθεί από το κοινό του, με βαθμολογίες όπως “6άμηνη”, “12άμηνη” ή “απαλλαγή” που είναι αυτό που λέμε “άστο παιδάκι μου, εσύ δε μπορείς να φέρεις ούτε τους καφέδες σωστά απ’το γυάλινο.”

Οι ρόλοι

Το κοινό των στρατιωτικών γιατρών ήταν πάντα φιλοθεάμον και αλαλουμτζίδικο. Και με τον καιρό άρχισαν να υπάρχουν και μικρές προτιμήσεις στους ρόλους και τους σκηνοθέτες των παραστάσεων. Έχουν ας πούμε γίνει στιχομυθίες στις επιτροπες των στρατιωτικών γιατρών όπως:

- Ο επόμενος έχει χαρτί από τον Γιατρό Ταδε
- Αυτός βγάζει πάντα τους πιο διασκεδαστικούς εμμονικούς, να τον αφήσουμε για το τέλος

ή

- (στον ασθενή) τι έχεις εσύ παιδάκι μου;
- έχω κατάθλιψη γιατρέ
- Απαιτητικός ρόλος, πιστεύω όμως σε σένα. Για να δούμε, θα γελάσεις με το ανέκδοτο με τη μαϊμού που την πίνει απάνω στο δέντρο και τη σαύρα...

ή ακόμα

- (σε άλλο γιατρό) Εγώ συνάδελφε βρίσκω πως δεν υπάρχει κόλλημα ως προς τη στράτευση του κ. Δείνα.
- Τα έχει πάει περίφημα για κοινωνικά απροσάρμοστος.
- Έλα ντε, οι μέσα καλύτεροι είναι; Μή σου πω τον βλέπω Λοχία μετά τα ΣΠΕΝ

Ταυτόχρονα, οι συγγραφείς “των χαρτιών” δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, τόσο κατά τη συγγραφή, όσο και κατά την εκπαίδευση των νεανίων. “Θα κινείσαι σα ρομπότ - πως χορεύετε στα ρέηβ παρτυ;”, “Θα ρουφάς τη μύτη σου δυνατά και συνέχεια”, “Θα τσεκάρεις αν η ταυτότητα σου είναι στην τσέπη σου ανά 10 δευτερόλεπτα”, “Άφηνε και καμιά που και που”.

Σχεδόν θα μπορούσε κανείς να εξάγει το συμπέρασμα πως αυτή η παράσταση δεν είχε ποτέ να κάνει με τους νέους ή την πατρίδα. Ότι είναι ένα εσωτερικό παιχνίδι των στρατιωτικών ψυχιάτρων με τους επαγγελματικούς εξαδέρφους τους, μια μεγάλη πλάκα (αλά Φαφλατά ), για τους ανθρώπους που έχουν ξετυλίξει το κουβάρι της ανθρώπινης ψυχής πιο πολύ από τους υπόλοιπους και γενικά - πως να το πω - βαριούνται κομμάτι.

Συνολικά, και εν κατακλείδι να πούμε, είναι μία χαριτωμένη κοινωνική διαδικασία, που τελικά έχει μόνο να προσφέρει.

Λειτουργεί καταλυτικά ως μια γεννήτρια αστείων ιστοριών, ώστε όταν σε παρέες γίνει λόγος για τις περίφημες “ιστορίες από το στρατό” την πιο κοινώς αποδεκτή θεματολογία του αντρικού φύλου στην Ελλάδα, οι αποστάτες του στρατού να έχουν εξίσου αστείες ιστορίες, που δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τις ιστορίες καμίας ΕΣΟ.